er vell gefa,
bröndum beita
ok búa snekkjur,
hæra hróðrar
en heimdrega,
unga jöfra,
en auðspöruð.
99. Þeir eru jöfrar
alvitrastir,
hringum hæstir,
hugrakkastir,
vellum verstir,
vígdjarfastir,
hirð hollastir,
happi næstir.
Ljóðaháttr:
100. Glöggva grein
hefi ek gört til bragar;
svá er tírætt hundrað talit
Hróðrs örverðr
skala maðr heitinn vera,
ef svá fær alla háttu ort.
Galdralag:
101. Sóttak fremð,
sóttak fund konungs,
sóttak ítran jarl,
þá er ek reist,
þá er ek renna gat
kaldan straum kili,
kaldan sjá kili.
102. Njóti aldrs
ok auðsala
konungs ok jarl,
þat er kvæðis lok.
Falli fyrr
fold í ægi,
steini studd,
en stillis lof.