Hieron., ad Matth., VI, 11. – Panem nostrum crastinum (id est futurum da nobis hodie). Это, по Иерониму, в Евангелии эбионитов, которое, кажется, смешивается у него с «Евангелием от Евреев». – Resch, 237. – Mahar по-арамейски значил «завтрашний», crastinum, – Wellhausen, Evang. Matth., 27. – Henneke, I, 29. – Klostermann, Mattheus, 56.↩︎
Grenfeld and Hunt, I, p. 9, lin. 41. – Resch, 70.↩︎
Orig., De orat., libell., 2. – Clem. Al., Strom., I, 24. 158. – Resch, 111.↩︎
Weinel, Jesus im neunzehnten Jahrhundert, 1903. S. 105.↩︎
Weinel, 197.↩︎
Grenfeld and Hunt, The Oxyrhynchus papyri, I, p. 9, lin. 29–30. – Resch, 69. – Henneke, I, 36.↩︎
Grenfeld and Hunt, II, p. 15, lin. 9–15. – Resch, 71. – Henneke, 1,54.↩︎
Pseudo Matth., XXX, 40: fui inter vos cum infantibus et non cognovistis me.↩︎
Hippol., Philos, V, 7. – W. Bauer, 95.↩︎
Grenfeld and Hunt, I, 8. – Henneke, I, 36.↩︎
August., contr. adv. leg. et proph., II, 4, 4 – Preuschen, 45, 139.↩︎
Homel. Clement., XII, 29. – Resch, 106.↩︎
Didasc., V, 15. – Resch, 137.↩︎
Koran, Sura, 61, 14. – Henneke, II, 196.↩︎
E. Besson, Les logia Agrapha, 1923, p. 173.↩︎
W. Bauer, 405.↩︎
Grenfeld and Hunt, I, p. 9, lin. 23–30. – Resch, 69. – Ephraem Syr. Evang. concord, expos., с. XIV, ed. Mösinger, p. 165: ubi unus est, ibi et ego sum. – Henneke, I, 36.↩︎
Fr. Loofs, Wer war Jesus Christus? 1922, S. 128.↩︎
J. Wellhausen, Einleitung in die drei ersten Evangelien, S. 47. Ad. Julicher, Neue Linien in der evangelischen Ueberlieferung, 1906, S. 42.↩︎
Julicher, 72.↩︎
Renan, Evangiles, 1923, p. 46.↩︎
Harnack, Das Wesen des Christentums, 1902, S. 3.↩︎