Потому что с переменою священства необходимо быть перемене и закона.
Ибо Тот, о Котором говорится сие, принадлежал к иному колену, из которого никто не приступал к жертвеннику.
Ибо известно, что Господь наш воссиял из колена Иудина, о котором Моисей ничего не сказал относительно священства.
И это еще яснее видно из того, что по подобию Мелхиседека восстает Священник иной,
Который таков не по закону заповеди плотской, но по силе жизни непрестающей.
Ибо засвидетельствовано: Ты священник вовек по чину Мелхиседека.
Отменение же прежде бывшей заповеди бывает по причине ее немощи и бесполезности,
ибо закон ничего не довел до совершенства; но вводится лучшая надежда, посредством которой мы приближаемся к Богу.
И как сие было не без клятвы, – ибо те были священниками без клятвы,
а Сей с клятвою, потому что о Нем сказано: клялся Господь, и не раскается: Ты священник вовек по чину Мелхиседека, —
то лучшего завета поручителем соделался Иисус.
Et, ut ita dictum sit, per Abraham et Levi, qui decimas accipit, decimatus est;
adhuc enim in lumbis patris erat, quando obviavit ei Melchisedech.
Si ergo consummatio per sacerdotium leviticum erat, populus enim sub ipso legem accepit, quid adhuc necessarium secundum ordinem Melchisedech alium surgere sacerdotem et non secundum ordinem Aaron dici?
Translato enim sacerdotio, necesse est, ut et legis translatio fiat.
De quo enim haec dicuntur, ex alia tribu est, ex qua nullus altari praesto fuit;
manifestum enim quod ex Iuda ortus sit Dominus noster, in quam tribum nihil de sacerdotibus Moyses locutus est.
Et amplius adhuc manifestum est, si secundum similitudinem Melchisedech exsurgit alius sacerdos,
qui non secundum legem mandati carnalis factus est sed secundum virtutem vitae insolubilis,
testimonium enim accipit: “Tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech”.
Reprobatio quidem fit praecedentis mandati propter infirmitatem eius et inutilitatem,
nihil enim ad perfectum adduxit lex; introductio vero melioris spei, per quam proximamus ad Deum.
Et quantum non est sine iure iurando; illi quidem sine iure iurando sacerdotes facti sunt,
hic autem cum iure iurando per eum, qui dicit ad illum: “ Iuravit Dominus et non paenitebit eum: Tu es sacerdos in aeternum ”,
in tantum et melioris testamenti sponsor factus est Iesus.
καὶ ὡς ἔπος εἰπει̃ν δι’ ’Αβραὰμ καὶ Λευὶ ὁ δεκάτας λαμβάνων δεδεκάτωται
ἔτι γὰρ ἐν τη̨̃ ὀσφύϊ του̃ πατρòς ἠ̃ν ὅτε συνήντησεν αὐτω̨̃ Μελχισέδεκ