Πᾶν τὸ κατὰ φύσιν ἐπιστρεφόμενον πρὸς ἐκεῖνον ἐπιστρέφεται, ἀφ’ οὗ τὴν οἰκείαν εἴληφεν ὑπόστασιν. Εἰ γὰρ κατὰ φύσιν ἐπιστρέφεται, κατ’ οὐσίαν ἔχει τὴν ὄρεξιν τῆς ὧι ἐπιστρέφεται· εἰ δὲ τοῦτο, πᾶσα αὐτοῦ ἡ οὐσία κρέμαται πρὸς ἐκεῖνον, ὧι ἐπιστρέφεται κατ’ οὐσίαν, καὶ ὅμοιος κατ’ οὐσίαν. Ὅθεν καὶ συμπαθής ἐστι τῷ οἰκείῳ κατ’ οὐσίαν. Εἰ δὲ τοῦτο, ἤτοι ταὐτὸν τὸ εἶναι ἀμφοῖν, ἢ θάτερον ἀπὸ θατέρου, ἢ ἀφ’ ἑνός τινος ἀμφοῖν ἡ ὁμοιότης παραγέγονεν. Ἀλλ’ εἰ μὲν ταὐτὸν τὸ εἶναι ἀμφοῖν, πῶς θάτερον πρὸς θάτερον κατὰ φύσιν ἐπιστρέφεται; Εἰ δὲ ἀφ’ ἑνὸς ἀμφοῖν, πρὸς ἐκεῖνον ἐπιστρέφεσθαι πέφυκεν ἀμφοῖν. Λοιπὸν ἄρα θάτερον ἀπὸ θατέρου τὴν οὐσίαν ἔχειν. Εἰ δὲ τοῦτο, καὶ ἡ πρόοδος ἀπ’ ἐκείνου πέφυκεν, ὧι ἐπιστρέφεται κατὰ φύσιν. Καὶ ὅτι μὲν ὁ νοῦς ἐφεκτὸς ἅπασιν, ἐκ τούτων δῆλον, καὶ ὅτι πάντα ἐκ νοῦ, καὶ ὅτι τὴν οὐσίαν ὁ πᾶς κόσμος ἔχει ἐκ νοῦ, οὐ μὴν ἀγεννήτως γε· ἀλλ’ οὐδ’ ὅτι ἀίδιος, διὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ νοῦ· οὐ γὰρ τῷ ἀεὶ τετάχθαι οὐκ ἐπιστρέφεται, ἀλλὰ καὶ ἀεὶ προέρχεται, καὶ ἄπειρος κατ’ οὐσίαν, καὶ ἀεὶ ἐπιστρέφεται, καὶ ἄφθαρτος κατὰ τάξιν.
Отредактированный перевод на русский язык:
Всё, что возвращается согласно [своей] природе, совершает возвращение к тому, от кого оно получило собственную ипостась (существование). Ибо если оно возвращается согласно природе, то по своей сущности оно обладает стремлением к тому, к кому возвращается. Если же это так, то всё его бытие зависит [от того], к кому оно возвращается по сущности, и оно подобно ему по сущности.
Отсюда также оно имеет естественное соответствие (симпатию) с тем, что родственно ему по сущности. Но если это так, то либо: 1) бытие обоих тождественно, либо 2) одно происходит от другого, либо 3) оба получили своё подобие от некоего иного Единого.
Но если бытие обоих тождественно, то каким образом одно по природе возвращается к другому?
Если же оба происходят от Единого, тогда возвращаться к тому Единому будет естественно для обоих.