Рұқсат етіңіз бір мысалға. Адамнан қаламайтын нəрселер туралы сұрағанда, олар өз өмірлерінен жойғысы келетін нəрселер туралы егжей-тегжейлі айта бастайды. Мысалы: «Менің сүйіктім достарымен көп уақыт өткізгенін қаламаймын» немесе «Маған ұзақ сапарларға арналған жұмыс ұнамайды». Өйткені, олар өздері қаламайтын нəрсені нақты елестетеді, бірақ олар өздері қалаған нəрсені елестете алмайды. Басқаша айтқанда, олардың барлық ойлары проблемаларға, олар қанағаттанбаған нəрсеге назар аударады. Өкінішке орай, осылайша сіз тиімді Растауды ешқашан бейсанаға бекіте алмайсыз. Үнемі қаламайтын нəрсені ойлау беру жадта сақталады және ол ойлар сізге зиян болады, ал қалайтын нәрсені ойлау қуаныш эмоциясын тудырады. Бірақ егер сіз қолайлы нəтижені елестете алсаңыз, оның мүмкіндігі əлдеқайда жоғары болады. Осылайша, егер сіз өзіңіз қалаған нəрсеге назар аудара алсаңыз, онда бұл – нəтиже болады. Неліктен бұл өте маңызды? Себебі бейсана компьютер сияқты жұмыс істейді. Өздеріңіз білетіндей, компьютер сөзбе-сөз «ойлайды», сондықтан қандай да бір сұранысты енгізу арқылы сөздерді мұқият таңдау керек. Бейсана мен сана бірдей əрекет етеді. Компьютер сияқты, олар барлық кіретін ақпаратты сөзбе-сөз қабылдайды. Шығу туралы ақпарат, яғни бұл жағдайда іс-əрекеттің түпкілікті нəтижесі команданың нақты растамасына байланысты болады. Егер біздің ішкі компьютеріміз нәтижені түсінбесе, ол не істеу керектігін білмейді! Сондықтан, егер сіз Растауда салыстыруды қолдансаңыз, мысалы, «жақсырақ/көбірек», онда бейсана бұл команданы түсінбейді. Ол үшін «жақсырақ» кез-келген нəрсені білдіруі мүмкін. Сондықтан, егер сіздің растауыңыз екі жақты болса, онда нəтиже де жақты болады (қалаймын/қаламаймын).
3. РАСТАУ НАҚТЫ БОЛУЫ КЕРЕК