Шунга кўра, шахс ва жамиятнинг социологик жиҳати меъморий дизайннинг ижтимоий асослари учун асос сифатида қаралиши керак. Дизайн жараёнини шахсга йўналтирилган қилиш учун турар-жой архитектурасини ижтимоий ҳодиса сифатида кўриб чиқиш ва уни социология назарияси призмасидан таҳлил қилиш зарур. Бу борада катта қизиқиш рационализм ва саноатлаштиришнинг гуллаб-яшнаган даврида содир бўлган Макс Вебернинг классик социология назариясидир. Тахминан ўша даврда Россияда архитектурада янги йўналиш – конструктивизм туғилди, уни совет авангард услуби деб ҳам аташади. Бу йўналишнинг ўзига хос хусусиятлари, монолит шаклларнинг жиддийлиги, геометрияси ва лаконизмидир.
Ижодий дунёқараши асосан совет утопияси ғоялари асосида шаклланган конструктивист меъморлар биноларнинг ишлаш хусусиятларини илмий таҳлил қилишга асосланган янги дизайн усулини ишлаб чиқдилар. Улар рассомларни «онгли равишда фойдали нарсаларни яратишга» ундашди ва қулай нарсалардан фойдаланадиган ва фаровон шаҳарда яшайдиган янги уйғун одамни орзу қилишди. Кўп жиҳатдан совет конструктивистларининг турар жойларни лойиҳалашга бўлган ёндашуви Вебер ғояларини акс эттирди. Шу муносабат билан, бу асар муаллифи архитектурани Макс Вебер социология назарияси нуқтаи назаридан кўриб чиқишга ва тегишли назарий мисол билан ушбу назарияни лойиҳа фаолиятида қўллаш имкониятларини асослашга уриниб кўрди.
Макс Вебернинг социологик назарияси ҳозиргача Макс Вебернинг (1864—1920) фалсафий ва социологик муносабатлари ўз аҳамиятини йўқотмаган. Бугунги кунда Вебер таълимотининг қайта тикланиши, чунки унинг тадқиқотлари ва назарий услубий муносабатлари бизнинг давримизнинг мураккаб социологик муаммоларига ечим бўлиб хизмат қилиши мумкин. Вебер социологиясида энг муҳим ўринни идеал типлар концепцияси эгаллайди – у турли тушунчалар ва тоифаларнинг «идеал типик талқини» учун асбоблар тўпламини ишлаб чиқди. Бу «услубий аппарат» нима эканлигини яхшироқ тушуниш учун, тарихий босқичларга мурожаат қилиш ва у қандай шароитда яратилганлигини ва муаллифнинг ўзи уни қўллашда қандай маъно берганини кузатиш керак.