Демак – барча бошланғич маълумотларни ва муаммонинг ўзи бир хил даражага олиб чиқиш зарурати. Бу ерда меъморнинг етакчи роли яққол кўриниб турибди: у ижтимоий асослаш дастурларини аниқ шакллантиришга ва уларнинг натижаларини лойиҳалаштиришга чақирилган.
Ижтимоий-архитектура тадқиқотларининг яна бир хусусияти ижтимоий жараёнлар ва атроф-муҳитнинг ўзаро таъсирида тўғридан-тўғри ва тескари алоқаларни аниқлаш вазифаси билан боғлиқ. Ишлаб чиқариш услубининг ифодаси сифатида, турмуш тарзи, меъморий ва шаҳарсозлик тузилмалари, бир вақтнинг ўзида, ижтимоий ҳодисаларнинг ривожланишига хос бўлган нақшлардан фарқли ўлароқ, ривожланишнинг сонли нақшларига эга.
Бу фарқлар биринчи навбатда меъморий объектларнинг хизмат қилиш муддати билан боғлиқ бўлиб, улар ўз навбатида нисбатан барқарор фазовий тизимлар ва доимий ўзгариб турадиган ижтимоий функциялар ўртасидаги фарқни аниқлайди.
Шу муносабат билан тизим ҳақидаги билимлар яшаш шароитларининг ролини олади деярли ҳеч қачон жамият эҳтиёжларини тўлиқ қондира олмайдиган ҳаракатсизлик. Бу, ўз навбатида, муқаррар равишда, ижтимоий жараёнларнинг мавжуд бўлган экологик шароитга маълум даражада «мослашишига» олиб келади.
Бу «номувофиқлик» бизга жамиятнинг фазовий ташкилоти эволюциясини фаолият жараёнлари ва фазовий муҳитнинг ўзаро мослашувининг навбатдаги босқичлари сифатида кўрсатишга имкон беради. Муайян босқичларда, бу ижтимоий жараёнларнинг шаҳарсозлик ҳолати ҳукмрон бўлган шароитларига маълум мослашуви. Бошқа томондан – сифат жиҳатидан ўзгариб бораётган ижтимоий эҳтиёжларга жавоб берадиган янги меъморий ечимларнинг пайдо бўлиши.
Ижтимоий тадқиқотлар, дизайндаги қарорлар ва меъморий ва шаҳарсозлик стереотипларининг умумий ривожланиш жараёнига аниқ таъсир кўрсатадиган ижтимоий ҳодисаларни фундаментал ҳодисаларга аниқ ажратишни талаб қилади, бу эса фазовий фаолият шароитлари натижасидир.
Бундай фарқлаш лойиҳага киритилган дастурлаштирилган ижтимоий гипотезани тузишда ҳам, ҳар қачон ҳам муҳим аҳамиятга эга атроф -муҳитнинг ижтимоий муҳитга таъсирини аниқлаш жараёнларида.