Бундай утопия сифатида идеал турни гипотеза деб ҳисоблаш мумкин эмас, чунки у эмпирик тадқиқотлар билан тасдиқланмаган (ва рад этилиши ҳам мумкин эмас) -бу фақат гипотезаларнинг шаклланиш йўналишининг кўрсаткичидир («гипотеза гипотезаси). Идеал турдаги концепциянинг қўлланилишини тўлиқ тушуниш учун «тушуниш”каби Вебер социологиясининг тоифасига мурожаат қилиш керак. Вебер ўз концепциясини «социологияни тушуниш» деб атади, чунки унинг фикрича, социология «ўз ҳаракатларига маълум маъно қўйган одамнинг хулқ-атворини ўрганади», бу ижтимоий ҳаракатни таҳлил қилади ва унинг сабабини тушунтиришга ҳаракат қилади.
Биринчи бўлим
1.Меъморий лойиҳалашнинг ижтимоий асослари умумий тушунча
Социология тушунчаси
Социология, бошқа ижтимоий фанлар сингари, жамиятни ўрганади. Шу билан бирга, у ўз тадқиқот мавзусини ажратиб кўрсатади ва махсус концептуал аппаратдан фойдаланади. Социологияда иккита асосий тадқиқот ёндашуви ишлаб чиқилган ва шунга мос равишда бу фан предметини аниқлашга иккита ёндашув мавжуд. Бири социоцентрик деб аталади, чунки у бутун (жамият, гуруҳ) нинг шахсдан устуворлигидан келиб чиқади. Социоцентризмнинг методологик асосига қурилган назарий моделларда шахсларнинг хулқ -атвори ижтимоий тузилишнинг ҳосиласи сифатида қаралади. Иккинчи ёндашув шахсдан бошланади ва ижтимоий воқеликни шахсларнинг мазмунли ижтимоий ҳаракатларининг ҳосиласи сифатида тушунтиради. У инсонпарварлик ёки инсонпарварлик номини олди. Турли хил услубий ёндашувлар – ижтимоий воқеликни тасвирлаш ва тушуниш учун турли хил «тиллар». Уларга эмпирик социологик тадқиқотларнинг ҳар хил турлари мос келади.– «миқдорий» ва «сифатий» деб номланган.