sem Einarr kvað:
Verja hauðr með hjörvi
hart döglinga bjartra
hjalmr springr oft fyr olmri
egghríð, framir seggir.
Торда Кольбейнссона,
Land, sem Þórðr Kolbeinsson kvað:
En eft víg frá Veigu,
vant er orð at styr, norðan
land eða lengra stundu
lagðisk suðr til Agða.
Láð, sem Óttarr kvað:
Heltu, þar er hrafn né svalta,
hvatráðr ertu, láði
ógnar stafr, fyr jöfrum,
ýgr, tveimr, við kyn beima.
Вёлу-Стейна
Hlöðyn, sem kvað Völu-Steinn:
Man ek þat, er jörð við orða
endr myrk Danar sendi
grænnar gröfnum munni
gein Hlöðynjar beina.
и Ульва Уггасона, иллюстрирующие хейти земли: «дол», «почва», «твердь земная», «суша», «поле», «Хлодюн», «страна», «Фьёргюн».]
Frón, sem kvað Úlfr Uggason:
En stirðþinull starði
storðar leggs fyr borði
fróns á folka reyni
fránleitr ok blés eitri.
Fjörgyn, sem hér er kveðit:
Örgildi var ek, Eldis,
áls Fjörgynjar, mála,
dyggr, sé heið ok hreggi,
hrynbeðs, áar steðja.
71. Хейти волка, медведя и оленя 71. Úlfs heiti, bjarnar ok hjartar.
Есть зверь, что зовется волк. Его следует упоминать в кеннингах крови и трупов, называя их его пищей и его питьем. Не годится брать для этих кеннингов названия других зверей. Волка называют также «бирюк», как сказал Тьодольв.
Vargr heitir dýr. Þat er rétt at kenna við blóð eða hræ, svá at kalla verð hans eða drykk. Eigi er rétt at kenna svá við fleiri dýr. Vargr heitir ok úlfr, sem Þjóðólfr kvað:
[Далее приводится полустрофа Тьодольва с хейти волка «бирюк» и «жадный».
Gera var gisting byrjuð
gnóg, en ulf ór skógi
sonr á sár at spenja
Sigorðar kom norðan.
В последующих полустрофах Эгиля,
Hér er hann ok geri kallaðr. Freki, sem Egill kvað:
Þá er oddbreki,
sleit und freki,
gnúði hrafni
á höfuðstafni.
Эйнара,
Vitnir, sem Einarr kvað:
Elfr varð unda gjalfri
eitrköld roðin heitu.
Vitnis fell með vatni
varmt ölðr í men Karmtar.
Арнора,
Ylgr, sem Arnórr kvað:
Svalg áttbogi ylgjar
ógóðr, en varð blóði
græðir grænn at rauðum,
grandauknum ná, blandinn.
Иллуги,
Vargr, sem Illugi kvað:
Vargs var munr þat, er margan,
menskerðir stakk sverði
myrkaurriða markar,
minn dróttinn rak flótta.
Халля
Þetta er enn vargs heiti, sem Hallr kvað:
Heiðingja sleit hungri,
hárr gylðir naut sára,
granar rauð gramr á fenri,
gekk ulfr í ben drekka.
и Торда встречаются хейти волка «алчный», «вещий», «волчица», «бирюк», «лесной житель», «завывала», «Фенрир».]
Ok enn sem Þórðr kvað:
Óð, en ærnu náði
íms sveit freka hveiti,
gera ölðra naut gylðir,
Gjalpar stóð í blóði.
Хейти медведя: «бродяга», «медвежонок», «пестун», «бурый», «фыркун», «зубастый», «зверь», «сумрачный», «рыжий», «лесник», «медведица», «коногон», «косматый», «алчный», «косолапый», «мохнач».
Björn heitir fetvíðnir, húnn, vetrliði, bersi, fress, íugtanni, ifjungr, glúmr, jölfuðr, vilskarpr, bera, jórekr, riti, frekr, blómr, ysjungr.
Хейти оленя: «мотроднир», «далар», «даль», «даин», «двалин», «дунейр», «дуратрор».
Hjörtr heitir mótroðnir, dalarr, dalr, Dáinn, Dvalinn, Duneyrr, Duraþrór.
72. Хейти коней 72. Hestaheiti.
Вот перечень коней из «Тулы Торгрима»:
Þessi eru hesta heiti talið í Þorgrímsþulu:
Ворон и Слейпнир —
славные кони.
Сокол и Тьяльдари
И Легконогий,
Злаченая Челка,
Гати и Сети.
Мор, Лунг и Мар.
Hrafn ok Sleipnir,
hestar ágætir,
Valr ok Léttfeti,
var þar Tjaldari,
Gulltoppr ok Goti,
getit heyrðak Sóta,
Mór ok Lungr með Mari.
Скакун